Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών και η Ιταλική Σχολή Αθηνών
σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
διοργανώνουν την παράσταση
“Cantata Greca”
Ο Moni Ovadia ερμηνεύει Γιάννη Ρίτσο
Τρίτη 3 Μαρτίου 2015, στις 21:00
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 177 78
Ένα ρεσιτάλ σε μορφή ορατορίου στα ελληνικά και τα ιταλικά
με τα έργα “Δελφοί” και ” Η Σονάτα του Σεληνόφωτος”
Συνέντευξη Τύπου / Συνάντηση του MONI OVADIA με το κοινό
Τρίτη 3 Μαρτίου 2015, και ώρα 12:00
Auditorium Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, Πατησίων 47 (έναντι Πολυτεχνείου)
Με αφετηρία τη μεγάλη του αγάπη για τη νεοελληνική ποίηση αλλά και βαθιά προβληματισμένος από την πρόσφατη κρίση στην Ελλάδα ο Moni Ovadia (Μόνι Οβάντια) επιστρέφει σε ένα παλαιότερό του σχέδιο το “Progetto Odissea”, που θέτει κρίσιμα ερωτήματα για τις απαρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού, και παρουσιάζει ένα δίγλωσσο ρεσιτάλ, στα ελληνικά και τα ιταλικά, σε μορφή ορατορίου και γενικό τίτλο “Cantata greca” με τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου “Δελφοί” και “Η Σονάτα του Σεληνόφωτος”.
Μια παράσταση εμπνευσμένη από δύο ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου σε μετάφραση του Nicola Crocetti
Οι “Δελφοί” και “Η Σονάτα του Σεληνόφωτος” συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή Τέταρτη Διάσταση του ποιητή και ανήκουν στην πιο ώριμη και ολοκληρωμένη ποιητικά εποχή της τεράστιας και γόνιμης παραγωγής του Γιάννη Ρίτσου.
Σε αυτά ο ποιητής παρουσιάζει τα συναισθήματα, τις ανησυχίες και τις αδυναμίες στο μεν πρώτο ενός παλιού επιστάτη στα ερείπια των Δελφών ο οποίος εξαντλημένος από την ρουτίνα της δουλειάς βλέπει να σβήνει η ομορφιά του θρυλικού παρελθόντος, τα αγάλματα και τα κτίρια μέσα από μία καταναλωτική αδιαφορία και την πικρία μιας τουριστικής αντιμετώπισης, και στο δεύτερο μιας μορφωμένης και από καλή οικογένεια γυναίκας της οποίας οι φιλοδοξίες και τα όνειρα έχουν ματαιωθεί, η οποία μιλά εκ βαθέων για την ανελέητη δράση του χρόνου, την αλλοίωση, τις μνήμες, το χθες και τα αντικείμενά του που σιγά-σιγά καταρρέουν και σβήνουν, την ανάγκη να προχωρήσει και την αδυναμία να το πράξει.
Και τα δυο πρόσωπα απευθύνονται σε ένα βωβό πρόσωπο και αυτός ακριβώς ο αμίλητος συνομιλητής είναι το σημείο σύνδεσης ανάμεσα στα δυο ποιήματα.
Το ποίημα “Δελφοί” γίνεται μουσικό έργο χάρις στη σύνθεση του μεγάλου Piero Milesi (Πιέρο Μιλέζι) που εντάσσει τον τόπο και κάποια μουσικά θραύσματα της ελληνικής παράδοσης σε μια δυναμική και αποτελεσματική μινιμαλιστική γραφή, όπου η φωνή και ο λόγος, τόσο στα ιταλικά όσο και στα ελληνικά, γίνονται αναπόσπαστα εργαλεία της σύνθεσης.
Ενώ, στο “Η Σονάτα του Σεληνόφωτος” η μουσική του Μπετόβεν ζωντανά επί σκηνής με τον Vincenzo Pasquariello (Βιντσέντζο Πασκουαριέλλο), στο πιάνο, συνοδεύει δικαιωματικά το αριστουργηματικό κείμενο του Ρίτσου.
Για περισσότερες πληροφορίες: www.mcf.gr