Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015, ώρα 19:00
Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, Πατησίων 47
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ/ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΤΣΕΖΑΡΕ ΖΑΒΑΤΙΝΙ:
“ANTOLOGIA DEL CINEMA ITALIANO: CESARE ZAVATTINI”
Επιμέλεια: Ernesto G. Laura
Σκηνοθεσία: Luigi Di Gianni
Διάλογοι: ιταλικά με αγγλικούς υπότιτλους
Είσοδος ελεύθερη
ΤΣΕΖΑΡΕ ΖΑΒΑΤΙΝΙ
(1902 –1989)
«Ο Νεορεαλισμός είναι ένας ετοιμόπολεμος στρατός. Υπάρχουν στρατιώτες μετά τον Ροσελίνι, Ντε Σίκα, Βισκόντι. Και οι στρατιώτες αυτοί πρέπει να ορμήσουν στη μάχη και να κερδίσουν τον πόλεμο».
Μια εικονική φιγούρα ο Τσέζαρε Ζαβατίνι, ευρύτερα γνωστός από την μόνιμη συνεργασία και φιλία του με τον Βιτόριο Ντε Σίκα (από το 1935 περίπου ως και το θάνατο του τελευταίου το 1974) θεωρείται ο κεντρικός «αρχιτέκτονας» του ιταλικού νεορεαλιστικού κινηματογραφικού στιλ. Του κινήματος εκείνου στην ιστορία του κινηματογράφου που γεννήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά την περίοδο 1945-1951 και ένα από τα πιο σημαντικά αισθητικά στιλ του κινηματογράφου, από ιταλούς σκηνοθέτες. Ένας κινηματογράφος που είχε για θέματα του τη μιζέρια, τη φτώχεια, τα προβλήματα κι όλους τους αγώνες (ενάντια στο φασισμό και την αδικία) των απλών ανθρώπων.
Ο Ζαβατίνι ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος, αφού σπούδασε νομική στο πανεπιστήμιο της Πάρμα, βαθιά επηρεασμένος από την πολιτική σκέψη του Μαρξιστή Ιταλού φιλοσόφου Αντόνιο Γκράμσι (1891-1937) αλλά η σκέψη του επηρεάστηκε καθοριστικά τη δεκαετία του ’50 από τον Γάλλο κριτικό κινηματογράφου και θεωρητικό Αντρέ Μπαζέν και τον Γερμανό συγγραφέα και θεωρητικό Ζήγκφρηντ Κρακάουερ, οπότε και αφιερώθηκε στο γράψιμο.
Ο Ζαβατίνι στη διάρκεια της καριέρας του έγραψε 126 σενάρια εκ των οποίων 26 γυρίστηκαν από τον Ντε Σίκα μεταξύ των οποίων και 2 οσκαρικών: το θρυλικό «Λούστρο Παπουτσιών» και την πιο γνωστή ίσως σε όλους με τίτλο «Ο κλέφτης των ποδηλάτων», που για πολλούς άλλαξε τη ροή της κινηματογραφικής τέχνης. 3 χρόνια μετά τον Κλέφτη των ποδηλάτων ο Ντε Σίκα συνέγραψε με τον Ζαβατίνι την πιο πολυσυζητημένη τους ταινία «Θαύμα στο Μιλάνο» τον Χρυσό Φοίνικα του 1951 στις Κάννες για την οποία δήλωσε δημοσίως πως με αυτή θα τον συνδέει ένας βαθύς άρρηκτος συναισθηματικός δεσμός με τον Ζαβατίνι, επειδή τη σκέφτηκε και την πραγματοποίησε σαν φόρο τιμής στον φίλο και συνεργάτη του. Ο Ζαβατίνι υπέγραψε και άλλες ιστορίες , δημοφιλείς και εμπορικά, που γυρίστηκαν από τον Ντε Σίκα όπως το «Ουμπέρτο Ντι» , «Χθες, σήμερα, αύριο» κ.ά
Βασιλική Μαμαλούκου, Δημοσιογράφος